PSKO - Forum dyskusyjne

Wlado

Umieranie, śmierć człowieka jest w moim przekonaniu zasadniczą przyczyną powstania wszystkich religii. Gdybyśmy żyli wiecznie, to religie nie miałyby sensu. Strach przed śmiercią, przeświadczenie o jej nieuchronności, to główna podstawa tych idei, w większości będących na poziomie ludowych bajek i legend o utraconym raju, o niebiańskich sferach zamieszkiwanych przez anioły i świętych, i przeznaczonych dla ich wyznawców i przeciwnie o straszliwych piekłach dla innowierców. Czasami pojawia się tych legendarnych miejsc dla zmarłych więcej, np. w kościele jeszcze funkcjonuje mit o czyśćcu.
Religie też na swój sposób starają się przygotowywać ludzi na ten moment.
W większości religii jest przekonanie, że umierający powinien odchodzić z jasną świadomością , możliwie w pełni władz umysłowych ("Od nagłej i niespodziewanej śmierci niech nas Bóg chroni!").
Dlatego dzisiejsze praktyki medyczne, polegające na otępianiu umierających, szczególnie tych, którzy ciężko fizycznie cierpią, wydają się sprzeczne z tym poglądem. Co o tym postępowaniu sądzić? Jak wygląda to w praktyce, np. w coraz liczniejszych dziś hospicjach?

Kryspin

Cele wiodące: zrozumienie czym jest śmierć dla człowieka, czym jest sąd szczegółowy i ostateczny, czym jest koniec świata, czym jest świętych obcowanie, czym są odpusty: całkowite i cząstkowe, dlaczego zmarli tak bardzo potrzebują naszej modlitwy, dlaczego modlimy się za a nie do świętych, czym się różni odkupienie od zbawienia, co znaczą słowa Credo: „[Chrystus] zstąpił do piekieł”, „świętych obcowanie”, „ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny”, co to znaczy, że Jezus swą męką, śmiercią i zmartwychwstaniem otworzył nam drogę do nieba, kim jest św., jaka jest różnica między św. a bł., czym jest niebo, czyściec i piekło, kto może zostać św., jak należy się dobrze przygotować na czas śmierci, co robić, by kiedyś być w niebie, zapoznanie się z terminami: „Kościół pielgrzymujący”, „Kościół cierpiący”, „Kościół chwalebny”, „paruzja”, „kanon rzymski”, przypomnienie znaczenia J 3,16, kiedy obchodzi się uroczystość wszystkich św. i wspomnienie wszystkich zmarłych, nauka wypełniania wypominkowych kartek.

Wiedza: uczeń wie czym jest śmierć dla człowieka, jest sąd szczegółowy i ostateczny, koniec świata, świętych obcowanie, czym są odpusty: całkowitei cząstkowe, dlaczego zmarli tak bardzo potrzebują naszej modlitwy, dlaczego modlimy się za a nie do świętych, czym się różni odkupienie od zbawienia, co znaczą słowa Credo: „[Chrystus] zstąpił do piekieł”, „świętych obcowanie”, „ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny”, terminy: „paruzja”, „Kościół pielgrzymujący”, „Kościół cierpiący”, „Kościół chwalebny”, „kanon rzymski”', co to znaczy, że Jezus swą męką, śmiercią i zmartwychwstaniem otworzył nam drogę do nieba, kim jest św., jaka jest różnica między św. a bł., co to jest kanon rzymski, czym jest niebo, czyściec i piekło, kto może zostaćśw., jak należy się dobrze przygotować na czas śmierci, co robić, by kiedyś być w niebie, przypomnienie znaczenia J 3,16, kiedy obchodzi się uroczystość wszystkich św. i wspomnienie wszystkich zmarłych, jak się wypełnia wypominkowe kartki.

Umiejętności: uczeń umie wyjaśnić czym jest śmierć dla człowieka, jest sąd szczegółowy i ostateczny, koniec świata, świętych obcowanie, czym są odpusty: całkowite i cząstkowe, dlaczego zmarli tak bardzo potrzebują naszej modlitwy, dlaczego modlimy się za a nie do świętych, czym się różni odkupienie od zbawienia, co znaczą słowa Credo: „[Chrystus] zstąpił do piekieł”, „świętych obcowanie”, „ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny”, co to znaczy, że Jezus swą męką, śmiercią i zmartwychwstaniem otworzył nam drogę do nieba, kim jest św., jaka jest różnica między św. a bł., czym jest niebo, czyściec i piekło, kto może zostać św., jak należy się dobrze przygotować na czas śmierci, co robić, by kiedyś być w niebie, znaczenie J 3,16, kiedy obchodzi się uroczystość wszystkich św. i wspomnienie wszystkich zmarłych, umiewypełnić wypominkowe kartki, posługiwać się i wyjaśnić znaczenie terminów: „paruzja”, „Kościół pielgrzymujący”, „Kościół cierpiący”, „Kościół chwalebny”.

Postawy: modlitwa za zmarłych, odprawianie odpustów, szacunek dla cmentarzy, pamięć o zmarłych, ofiarowywanie za zmarłych Komunii św., dobrych uczynków, dzieł pokutnych, wypominków, modlitwa za wstawiennictwem św., zwłaszcza patronów, wdzięczność Bogu Ojcu za dar odkupienia dokonany w Synu Bożym, modlitwa o swoje uświęcenie, modlitwa o przyszłe życie z Bogiem, naśladowanie św. i bł., odpowiednie przygotowanie na czas śmierci.

Jaga

Śmierć jest odłączeniem duszy od ciała przejściem z tego życia do życia wiecznego.
Umiera zatem tylko samo ciało, którego dusza już nie ożywia. Z chwilą śmierci zanikają w ciele wszystkie przejawy życiowe. Nie zanikają one jednak w samej duchowej duszy, która nie traci po śmierci ciała takich swoich cech jak: rozumność, zdolność do miłowania lub nienawidzenia, możliwość ponownego połączenia się z ciałem w dniu zmartwychwstania, co dokona się w dniu ostatecznym.
Tak więc dzięki wielkiemu darowi, jakim jest dusza – stworzona przez Boga bez jakiegokolwiek pośrednictwa istot stworzonych – życie człowieka nie kończy się w momencie zamierania jego ciała. Człowiek “umiera” jedynie dla otoczenia, które nie może już z nim rozmawiać, słyszeć go ani dostrzegać jego nowej formy życia. Duchowe “ja” człowieka nie przestaje jednak istnieć. Nadal żyje, chociaż – ze względu na brak ciała – inaczej niż wtedy, gdy było z nim złączone.

Gość

Wczorajsza uroczystość Wszystkich Świętych przywołała nam
nadzieję
zbawienia. Dzisiaj modlimy się za tych, którzy na pełnię zbawienia
jeszcze
oczekują. Potrzeba, abyśmy byli wdzięczni świętym za ich
wstawiennictwo, i
potrzeba, abyśmy naszymi modlitwami służyli tym zmarłym, którzy
modlitwy
bardzo potrzebują. Niech nasza gorąca modlitwa przybliża im
upragnioną
chwilę ujrzenia Bożego oblicza twarzą w twarz - ostatecznego
spotkania z
Miłością.

Rysia

Czy współczesna cywilizacja posiadła mądrość okazującą się w szacunku dla tak fundamentalnej wartości, jaką jest ludzkie życie? Wręcz przeciwnie, w dzisiejszym, konsumpcyjnym społeczeństwie narasta społeczne przyzwolenie na przedmiotowe traktowanie życia człowieka. Dziś - bardziej niż kiedykolwiek w przeszłości - pilnej odpowiedzi domaga się dramatyczne pytanie, które wiek temu postawiła Maria Konopnicka:

I wiem, że wiecznie
wśród istnień gromady,
Z okiem utkwionym w dalekim błękicie,
Stać będzie człowiek samotny i blady,
Pytając: Co to jest życie?

Renia

Miłość Boża jest całkowicie darmowa i nie żąda niczego w zamian.
Trudno nam w nią często uwierzyć, gdyż doświadczenie miłości niczym nie uwarunkowanej jest pomiędzy ludźmi niezwykle rzadkie. Dzisiaj
jesteśmy zaproszeni nie tylko do tego, aby taką właśnie miłość przyjąć w
Eucharystii do naszych serc, ale również, by stać się jej
nosicielami - aby Bóg mógł poprzez nas rozlewać miłość darmową i
bezinteresowną.

Gość

(Rz 13,8-10)
Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemną miłością. Kto
bowiem miłuje
bliźniego, wypełnił Prawo. Albowiem przykazania: Nie cudzołóż,
nie
zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj, i wszystkie inne - streszczają
się w
tym nakazie: Miłuj bliźniego swego jak siebie samego. Miłość nie
wyrządza
zła bliźniemu.

Gość

Wobec Boga wszyscy jesteśmy równi: jesteśmy grzesznikami
dostępującymi
miłosierdzia. Świadomość tej prawdy powinna z jednej strony
uwalniać nas
od jakiegokolwiek wywyższania się nad innych, z drugiej zaś pomagać
nam
pokonywać lęk przed stawaniem przed Bogiem w całej naszej kruchości
i
słabości. To nie nasza pobożność i doskonałość otwiera nas na
przyjęcie
Bożej miłości, ale przeciwnie, nasza słabość. Przed ludźmi
najczęściej
pragniemy pokazać się od jak najlepszej strony. Nie bójmy się
odsłaniać
przed Bogiem tego, co w nas jest najsłabsze.

skuter

To teraz moze troche praktyki.
11 listopada w niedziele Polska Misja Katolicka, oraz PSKO zaprasza wszystkich rodakow na Msze sw. o godzine 9.00 w intencji Ojczyzny. Po mszy zapraszamy na poczestunek w parafialnej kawiarnce.

Gość

Bazylika św. Jana na Lateranie, katedra Rzymu, jest nazywana "matką i
głową wszystkich kościołów". Symbolizuje ona jedność Kościoła,
który jest
"uprawną rolą Bożą i Bożą budowlą". Jezus Chrystus nie przestaje
kochać
swego Kościoła, oczyszczać go i troszczyć się o niego. My wszyscy
jesteśmy
żywymi kamieniami w budowli Kościoła powszechnego. Również każdy
z nas
jest świątynią, w której Bóg nieustannie pragnie przebywać.
Dbajmy o tę
świątynię Boga, którą sami jesteśmy, przyczyniając się w ten
sposób do
budowy całego Kościoła i wzrostu jego świętości.

Maria5

Tematem dzisiejszej liturgii jest zmartwychwstanie umarłych. W Starym
Testamencie prawda ta pozostaje raczej w cieniu; dopiero w
późniejszym
czasie występuje jasno - u proroka Daniela (12, 2-3) i w Księdze
Machabejskiej. Dzisiaj pierwsze czytanie (2 Mach 7, 1-2. 9-14)
przytacza
właśnie najpiękniejsze słowa wypowiedziane na ten temat przez
siedmiu
braci Machabeuszów, gdy szli na męczeństwo. Nie chcieli ulec
przemocy
króla pogańskiego prześladującego Żydów i zmuszającego ich, pod
karą
śmierci, do przekroczenia prawa Mojżeszowego. A kiedy już ich ciało
było
wycieńczone cierpieniami, oświadczają z całą pewnością, że
posiądą je
kiedyś wzbudzone do życia wiecznego. "Z nieba te członki otrzymałem
-
oświadcza jeden - ale dla Jego praw nimi gardzę, a spodziewam się,
że od
Niego ponownie je otrzymam" (tamże 11). A drugi: "Król świata jednak
nas,
którzy umieramy za Jego prawa, wskrzesi i ożywi do życia wiecznego"
(tamże
9). Nie brak również wspomnienia o powszechnym zmartwychwstaniu,
choć inny
będzie los sprawiedliwych, inny zaś bezbożnych. "Dla ciebie -
powiedział
jeden z siedmiu zwracając się do tyrana - nie ma wskrzeszenia do
życia"
(tamże 14). Wiara w zmartwychwstanie i życie wieczne musiała być
bardzo
mocna, skoro dawała tym młodzieńcom żydowskim siłę do poniesienia
śmierci
w nadziei zmartwychwstania.

W czasach Jezusa zmartwychwstanie umarłych było już prawdą wiary
całego
judaizmu, odrzucała ją jedynie sekta saduceuszów. Ewangelia
dzisiejsza (Łk
20, 27-3 Cool

przytacza dziwne pytanie, jakie postawili Jezusowi, aby
wydrwić
wiarę w zmartwychwstanie. Mówią o kobiecie, która pozostała wdową
po
siedmiu braciach: "Przy zmartwychwstaniu więc którego z nich będzie
żoną?"
(tamże 33). Pytanie dało Panu sposobność wyjaśnienia - przeciw ich
prostackiej mentalności - że życie zmartwychwstałych będzie
całkiem
odmienne od życia na ziemi. Oni "ani się żenić nie będą, ani za
mąż
wychodzić. Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom i
są dziećmi
Bożymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania" (tamże 35-36).
Zmartwychwstali powrócą do swojego ciała, lecz ono zostanie
uwielbione i
nie będzie już podlegało prawom fizycznym. Jako nieśmiertelni nie
będą
potrzebowali już małżeństwa, aby zapewnić zachowanie rodzaju
ludzkiego.
Życie ich będzie podobne do życia aniołów i jak aniołowie staną
się
"dziećmi Bożymi". Łaska przybrania, jaką otrzymali w zarodku na
chrzcie,
osiągnie swój pełny rozwój ogarniając całego człowieka, a zatem
również i
ciało, które zostanie przemienione. "Podobnie rzecz się ma ze
zmartwychwstaniem - mówi św. Paweł - zasiewa się zniszczalne -
powstaje
zaś niezniszczalne; sieje się niechwalebne - powstaje chwalebne;
sieje się
słabe - powstaje mocne; zasiewa się ciało zmysłowe - powstaje
ciało
duchowe" (1 Kor 15, 42-44), Jezus kończy swoją rozmowę z
saduceuszami
przypominając objawienie się Boga Mojżeszowi w krzaku ognistym, w
którym
dał się poznać jako "Jahwe", czyli jako "Ten, który jest", jako
Bóg życia
(Wj 3, 2-6). On - kończy Jezus - "nie jest Bogiem umarłych, lecz
żywych;
wszyscy bowiem dla niego żyją" (Łk 20, 3 Cool

. Również ci, którzy
dla nas już
umarli, dla Niego żyją i kiedyś wszyscy zmartwychwstaną. Jezus sam
powiedział o sobie: "Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we
Mnie
wierzy, choćby i umarł, żyć będzie" (J 11, 25). On, sprawca życia
wiecznego dla tych, którzy wierzą w Niego, jest również sprawcą
ich
zmartwychwstania. W Chrystusie zmartwychwstałym cały człowiek
został
zbawiony, dlatego również materia jest po zmartwychwstaniu
uwielbiona.
Liturgia, ukazując wiernym pocieszającą prawdę o wiecznym
zmartwychwstaniu, wzywa ich, aby żyli z sercem zwróconym ku
czekającej ich
chwale, aby czyniąc dobrze dostąpili w dzień ostatni
zmartwychwstania do
życia, a nie potępienia (J 5, 29).

Gość

Cisza nie jest pusta, nie jest chwilową przerwą. Ona napełnia Cię
prawdą,
którą potem możesz wypowiedzieć. W ciszy rozumiemy siebie, czasami
się jej
lękamy, bo zazwyczaj mówi coś o nas, nie dba, czy nam się to
spodoba. W
świecie, który zachęca do odważnego wyrażania siebie, brakuje
ciszy, a
przecież w niej zaczyna się pojmować, dostrzegać myśl,
kształtować
osobowość. Cisza przychodzi i zawsze coś przynosi, jeżeli obnaża
pustkę,
to po to, by ją wypełnić. Nie zagłuszaj ciszy, nie pozbawiaj się
jej
piękna. Pozwól, by wyszeptała Ci prawdę.

migol

Moze warto by uczyc sie od kogos...
"Po raz pierwszy w historii bułgarskiej Cerkwi prawosławnej w niedzielę odprawiono w Sofii nabożeństwo w języku arabskim - poinformowała agencja BTA.
Nabożeństwo w katedrze Aleksandra Newskiego w Sofii - największej prawosławnej katedrze na Bałkanach - odprawił metropolita Samarii Teodozjusz (Atallah) Hanna.
Metropolita wziął w Sofii udział w międzynarodowym seminarium poświęconym DIALOGOWI międzyreligijnemu. Obok przedstawicieli Cerkwi prawosławnej uczestniczyli w nim przedstawiciele islamu, w tym przewodniczący Związku Islamskich Organizacji w Europie (FIOE) Szakib ben Mahluf."
zrodlo PAP

Gość

Często ulegamy pokusie niezdrowej pogoni za nadzwyczajnymi zjawiskami,
cudownościami. Tymczasem królestwo Boże "jest pośród nas".
Królestwo Boże
to sam Jezus Chrystus zamieszkujący w nas przez dar swego Ducha.
Rozwój
królestwa Bożego w nas dokonuje się w pokorze, prostocie i
uniżeniu, i nie
towarzyszą mu jakieś spektakularne zjawiska. Doznają zawodu ci,
którzy
chcieliby znaków dających stuprocentową pewność w sprawach wiary.
Uwierzyć
Jezusowi - oznacza zaryzykować swoje życie. Do Boga idziemy drogą
zawierzenia, często w ciemności, nie mając innej gwarancji niż Jego
słowo,
zmartwychwstanie Jezusa oraz świadectwo życia Maryi i świętych.

P.S. Wszyscy chrescijanie powinni sie zjednoczyc i wedlug mnie Cerkiew Prawoslawna - czy Kosciol Katolicki to jedna i ta sama wiara i jedna i ta sama Swiatynia.

migol

do tego nawolywal J.CH. ale ludzie to shieraryzowali (chyba tak to sie odmienia) a jak zwykle wladza na pierwszym miejscu