PSKO - Forum dyskusyjne

migol

Oto link do wczorajszego art. pt. "Wstyd być Polakiem"
[link widoczny dla zalogowanych]
Obiecalem komus...

polonuska · Gość

Ten artykul daje bardzo duzo do myslenia. Ale niestety jest prawdziwy. Niestety pisze, bo moja rodzina w Polsce ciagle mysli jak to w Bulgarii Polacy sobie wzajemnie pomagaja. A to tylko fikacja. Gdy znalazlam sie w trudnej sytuacji pomogli mi przede wszystkim Bulgarzy. Z przykroscia o tym pisze. I nie chce juz wracac do tych wspomnien. Tutaj podoba mi sie to, ze aktualne pozostaje polskie przyslowie "Prawdziwych przyjaciol poznaje sie w biedzie". Polacy bardzo sie zmienili na niekorzysc. Tutaj mozna do sasiadow bulgarskich zapukac nawet po 22.00 i poprosic o szklanke cukru, ktorego nagle zapomnialo sie kupic. Nikogo to nie zdziwi i nikt nie okaza niecheci.

Sprawiedliwy · Gość

Ogromne problemy wstrzasaja Bulgaria. A ja mam pisac co mi sie podoba? Mieszkam tu w tym kraju i jego los lezy mi na sercu. Tu jest do zrobienia ogromna syzyfowa praca. Praca organiczna i praca od podstaw, tak jak to okreslali pozytywisci polscy. Dlatego to co mi sie podoba, to jedno - ale bardzo dalekie od tego co jest w rzeczywistosci. przepraszam - nie bede zabieral w tej kwesti glosu.

Buba · Gość

Podoba mi sie tutaj przede wszystki serdecznosc w stosunku do drugiego czlowieka. Jestem katoliczka, ale do kosciola katolickiego chodze sporadycznie, bo mam okolo 2 godziny z dojazdami. Natomiast w miejscu gdzie mieszkam sa 2 prawoslawne cerkwie. Odwiedzam czesto te swiatynie. Dla mnie Bog jest i tam oraz Duch sw. Zreszta to samo mi powiedzial jeden z naszych ksiezy. W Bulgarii podoba mi sie to zwykle ludzkie podejscie do drugiego czlowieka, ta empatia wyplywajaca z odruchu serca. Nawet to, ze gdy listonosz przynosi mi list polecony, a mnie w domu nie ma, przekazuje go sasiadom - a oni gdy powracam np. z delegacji daja mi to pismo. Jest zaufanie i jest wiara w czlowieka. Bulgaria to bardzo maly skrawek ziemi i moze dlatego czlowiek wierzy drugiemu czlowiekowi. Kiedys moja Mama mi opowiedziala taka legende, ze gdy Bog rozdawal ludziom ziemie, to Bulgar zaspal. Gdy sie obudzil cala ziemia byla rozdana juz. Bulgar stanal przed Panem Bogiem i gorzko zaplakal. Pan Bog wowcza ulitowal sie nad nim i oddal mu kawalek raju. Dla mnie ziemia bulgarska to maly kawalek raju, tak pieknego ze czasami trudno uwierzyc w rzeczywistosc. Ludzie w tym kraju to wielka dobroc, bo tylko tutaj jej zaznalam. Kocham bardzo moj kraj ojczysty, tesknie za Polska - ale chyba nie ta, ktora jest obecnie. Pozdrawiam