PSKO - Forum dyskusyjne

migol

Piszcie co chcecie...

Buba

Choć jestem osobą wierzącą, to jednak nie chodzę regularnie do kościoła. Po pierwsze dlatego, że mam do kościoła spory kawał drogi. Poza tym w okolicy gdzie mieszkam mam aż trzy cerkwie prawosławne i wtedy gdy odczuwam taką potrzebę odwiedzam te świątynie. Bóg jest i tam oraz Duch święty. A poza tym, wtedy gdy pragnę być w kościele katolickim żeby się pomodlić, to wolę zrobić to w ciągu tygodnia. Spotkania po kościele przypominają mi jakiąś farsę. Nikogo za to nie krytykuję, ale wydaje mi się, że te kawki po mszy świętej są dla niejtórych ludzi ważnym wydarzeniem "kulturalnym" i głównym powodem pójścia do kościoła.

Ubald

Chodzę do kościoła katolickiego regularnie, bo wychowałem się w tradycji katolickiej. Kościół zastępuje mi tęsknotę za Polską i jest mi bardzo potrzebny, aby mieć bliskość z Bogiem. Jest tyle ludzi zachwianych psychicznie, okaleczonych, obolałych na duszy, którzy wymagają specjalnej opieki i wielkiego miłosierdzia płynącego z serca. Staram się właśnie takim ludziom pomagać w ramach swoich możliwości. Wyrastałem w Polsce na takim właśnie chlebie, miłości matczynej i ojcowskich rozmów. Matczyna dobroć i ojcowska mądrość pozostała nie tylko w moim sercu, ale staram się sumiennie to wprowadzać w czyn.

Jerzy

Kosciol katolicki w Sofii jest nam bardzo potrzebny i powinnismy sie cieszyc, ze ta piekna budowla istnieje w samym centrum w Sofii. A oprócz tego powinniśmy dziękować Panu Bogu, że dał nam Papieża Jana Pawła II, nam i Kościołowi. Prośmy Boga, aby Jan Paweł II został rychło włączony w poczet świętych. To był wielki Papież i wielki Polak, nasz ukochany rodak i nasza duma narodowa.

Lubcio

Kościół jest nam bardzo potrzebny. Przed chwila zupełnie przypadkowo zobaczyłem ankietę. Moja żona jest Bułgarką, ale w naszym kościele gdy jeszcze nie był wybudowany, ale istniał w starym miejscu brałem ślub kościelny. Naszą córeczkę również ochrzczę w kościele katolickim. Tak zostałem wychowany przez moją Mamę, która jest Polką i choć obecnie przebywa w Polsce to na pewno na chrzciny naszej córeczki przyjedzie.Ja urodziłem się w Bułgarii i na lekcje religi chodziłem do nieżyjącego już kapłana ojca Franza. Mama mnie i mojego brata prowadziła tam w wielkiej tajemnicy, bo wtedy był okrutny reżim komunistyczny. Nigdy nie zapomnę dnia mojej I Komunii Świętej, a potem i dnia bierzmowania. Mam z tych uroczystości wiele pięknych zdjęć.

migol

Dziekuje za wypowiedzi i prosze o nastepne

Gosia

W którąś niedzielę ekspiedientka w supermarkiecie zwariowała - tak przynajmniej niektórzy to określili, w Krakowie. Przerwała obsługiwanie klientów i zaczęła krzyczeć:
"Ludzie, czyście chrześcijanie? W niedzielę robić zakupy? Jeszcze rozumiem: chleb czy mleko, bo zapomniał! Ale tapczany, kołdry, froterki? A do tego ciągniecie ze sobą umęczone dzieci! Mówicie, że dla was to przyjemność. Ale czy nie zdajecie sobie sprawy, że dla nas to udręczenie@ My przez was nie mamy niedziel!"
Jedno z dziesięciu przykazań Bożych, a konkretnie trzecie powiada: Pamiętaj, abyś dziń święty święcił.
Nie wszyscy z naszej polonijnej wspólnoty mogą, choćby bardzo chcieli, uczestniczyć w niedzielnej mszy świętej, bo pracują własnie w takich supermarkietach. Ale bardzo tego pragna. Kościół jest nam bardzo potrzebny, chociaż nie zawsze możemy brać udział w niedzilnej mszy. Każdy z nas wierzących z chwilą swego urodzenia, ma nad sobą swego Anioła Stróża i to właśnie ten duch pomaga mu w pokonywaniu trudności życia, tak często niełatwego. Często z przepracowania zapominamy o modlitwie i o kościele katolickim w Sofii.

Magi

Emocje moje związane z kosciołem katolickim w Sofii są zwiazane z moim wychowaniem, które dała mi matka i moja babcia. Babcia zmarła, a moja mama mieszka teraz w Austrii. Ja mieszkam tu i choć nie zawsze gdy pracuje w niedziele mogę iść do kościoła, to robie to zawsze gdy tylko mam wolną niedzielę. Nasi kapłani polscy są bardzo dobrzy i bardzo pozytywnie nastawieni na człowieka. Pochłonieni tak bardzo byli pracą przy powstawaniu naszego pięknego kościoła i tak bardzo wyczuleni na niesienie dobra. Oby było jak najwięcej i w Bułgarii powołań, bo na zachodzie to nawet zamyka się niektóre seminaria, klasztory, likwiduje się niektóre parafie. Są nawet tacy co twierdzą, że to wina celibatu, że należy pozwolić księżom się żenić, wtedy będzie ich pod dostatkiem, należy zezwolić na kapłaństwo kobiet, a sprawa będzie załatwiona. A według mnie problem leży zupełnie w innym miejscu. Leży w obojętności moralnej.

Aron

Wszystko jest w nas. Duch dobra i duch zła. Miłości i nienawiści. Ankieta to dobry pomysł, bo nasz kościół w Sofii i nasze kościoły katolickie na terenie całej Bułgarii, są dla naszej Polonii i bułgarskich katolików, sprawą nadrzędną. Pomagają nam w tych bardzo trudnych chwilach być bliżej Bożej miłości. Ale nastawienie na dobro to nie tylko dar. To sprawa świadomego działania. Kościól nasz katolicki, czy odwiedzamy go regularnie, czy też nie zawsze jest to nam dane, stanowi dla nas sprawę najważniejszą. I nic żadne inne spotkania nie są w stanie nam ten element naszej tożsamości zastąpić. Bo to właśnie nasz kościół nauczył nas od kołyski, że zasadą życia ma być miłość, ale nie wszyscy w codziennym zabieganiu i wrogości zdajemy sobie z tego sprawę.

Magda

Do kościoła chodzę w każdą niedzielę, ale nie zawsze na mszę w języku polskim. Często się zastanawiam, czy potrafię modlić się "skutecznie". Wiem, że o skuteczności modlitwy nie przesądza ani jej przedmiot, ani treść. Prawo wiary działa według mnie tak samo we wszystkich religiach świata. Chrześcijanie, mahometanie, buddyści i ortodoksyjni żydzi wysłuchiwani są w ten sam sposób - i to nie dlatego, że należą do określonego wyznania i spełniają pewne rytuały, ceremonie, liturgie, modlitwy i ofiary, ale tylko i wyłącznie dlatego, że głęboko wierzyli w wysłuchanie ich modlitwy. Bardzo głębokie myśli na ten temat zostawił nam w swoich homiliach i wielu wypowiedziach Jan Paweł II.

Stasio

Nasz kościół w Sofii, to wielki dar demokracji i chyba ogromna zasługa naszego wielkiego Papieża Jana Pawła II. Gdy byłem mały to moja Mama prowadziła mnie na lekcje religi do kapłana Ojca Franza. Chodziłem z nią również na mszę świętą do kościoła gdy ksiądz Franz prowadził tę mszę w języku bułgarskim, ale w kościele był tłum polskich robotników, którzy autobusem przyjeżdżali chyba z Borowca. Tam coś budowali. Ten ich śpiew pieśni religijnych po polsku pozostal mi w pamięci i chyba o tym nigdy nie zapomnę. Mało wówczas rozumiałem, dlaczego moja Mama w kościele ma oczy pełne łez. W wielkim strachu wtedy prowadziła mnie, a potem i mojego brata na lekcje religii do Ojca Franza. Wtedy w Bułgarii bardzo tępiono katolików. Sam kapłan Ojciec Franz był wiele lat zamknięty i wywieziony do obozu pracy na terenie Bułgarii. Mój dziadek, który był Bułgarem i już nie żyje, bardzo się przyjaźnił z Ojcem Franzem. W naszym kościele katolickim brałem ślub kościelny i ten nasz kościół jest elementem mojej tożsamości narodowej.

Niki

Nasz kościół katolicki to wolność, tolerancja, radość, odwaga, cisza, pokój wierność. Zaglądaj od czasu do czasu do tego skarbca.

Ernest

Zaglądaj jak tylko możesz i nigdy o nim nie zapominaj. Ufaj tylko w to, co usłyszysz w kościele. On Ciebie nigdy nie zdradzi. A z może wreszcie przyjdzie chwila, kiedy otworzysz ramiona i powiesz: "Bratem mi jesteś".

Gość

Biedronka

To po prostu bardzo głęboka, metaforyczna myśl. Wiem jedno, że w duszy zjednoczonej z Bogiem jest "nieustanna wiosna".